Dzikimi przodkami koników polskich były tarpany. Zamieszkiwały one do końca XVII wieku lesiste obszary wschodniej Polski, Litwy i Prus. W okolicach Puszczy Białowieskiej przetrwały do 1780 roku, kiedy to zostały odłowione i umieszczone w zwierzyńcu hrabiów Zamoyskich koło Biłgoraja. Około 1806 roku, z powodu panującej biedy, zostały one rozdane okolicznym chłopom.
Wygląd: mały wzrost, silna i krępa budowa; prymitywna, ciężka głowa; szyja krótka i nisko osadzona, prosta; mało wyraźny kłąb, głęboka klatka piersiowa, zad ścięty, obfita czarna grzywa i ogon z nielicznymi jasnymi włosami, umaszczenie myszate, czarna pręga grzbietowa, pręgi na kończynach, rzadko występuje pręga łopatkowa. Kopyta nieduże i mocne. Klacze są mniejsze od ogierów.
Piękna pocztówka, a koniki przesympatyczne :)
OdpowiedzUsuńRoztoczańskie pocztówki są pięknę. mam identyczną karteczkę
OdpowiedzUsuńFakt, jeszcze nie widziałem brzydkiej/niefajnej kartki z Roztocza.
UsuńKoniki Polskie są piękne, a chyba jeszcze nie mam kartek z tymi zwierzątkami :)
OdpowiedzUsuńHmm pocztówka ze zwierzętami, czyli nie do końca w moim typie, ale... nazwa zwierzęcia jest, nazwa krainy też, więc czemu nie ;) Koniki też ładne, szczególnie dolny lewy róg. Pewnie doceniłabym tą kartkę po jakimś czasie ;)
OdpowiedzUsuńSymbol Roztocza :) A na żywo jakie fajne!
Usuń