poniedziałek, 2 lutego 2015

219. Polska

Konik polski – polska rasa konia późno dojrzewającego (3–5 lat) w typie kuca, długowiecznego, odpornego na choroby i trudne warunki utrzymania.
Dzikimi przodkami koników polskich były tarpany. Zamieszkiwały one do końca XVII wieku lesiste obszary wschodniej Polski, Litwy i Prus. W okolicach Puszczy Białowieskiej przetrwały do 1780 roku, kiedy to zostały odłowione i umieszczone w zwierzyńcu hrabiów Zamoyskich koło Biłgoraja. Około 1806 roku, z powodu panującej biedy, zostały one rozdane okolicznym chłopom.
Wygląd: mały wzrost, silna i krępa budowa; prymitywna, ciężka głowa; szyja krótka i nisko osadzona, prosta; mało wyraźny kłąb, głęboka klatka piersiowa, zad ścięty, obfita czarna grzywa i ogon z nielicznymi jasnymi włosami, umaszczenie myszate, czarna pręga grzbietowa, pręgi na kończynach, rzadko występuje pręga łopatkowa. Kopyta nieduże i mocne. Klacze są mniejsze od ogierów.



6 komentarzy:

  1. Piękna pocztówka, a koniki przesympatyczne :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Roztoczańskie pocztówki są pięknę. mam identyczną karteczkę

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fakt, jeszcze nie widziałem brzydkiej/niefajnej kartki z Roztocza.

      Usuń
  3. Koniki Polskie są piękne, a chyba jeszcze nie mam kartek z tymi zwierzątkami :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Hmm pocztówka ze zwierzętami, czyli nie do końca w moim typie, ale... nazwa zwierzęcia jest, nazwa krainy też, więc czemu nie ;) Koniki też ładne, szczególnie dolny lewy róg. Pewnie doceniłabym tą kartkę po jakimś czasie ;)

    OdpowiedzUsuń

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...