Wedle chińskiej legendy Tanabata to para kochanków: Zhinü (Wega) i Niulang (Altair), którzy mogą się spotkać tylko raz w roku. W japońskiej wersji legendy noszą imiona Orihime i Hikoboshi. Dla Japończyków jest to dzień, w którym spełniają się marzenia.
W dzisiejszej Japonii ludzie zazwyczaj świętują ten dzień poprzez pisanie życzeń, czasami w formie poezji. Zapisują je na tanzaku, małych kawałkach papieru i wieszają je na krzewach bambusowych, niekiedy wraz z dodatkowymi dekoracjami.
W Sendai Tanabata jest obchodzona już od początków okresu Edo. Przez lata festiwal ten rozwijał się, zyskując na znaczeniu. Jego popularność zaczęła stopniowo słabnąć od początku epoki Meiji i święto to zostało niemal zapomniane w czasie kryzysu gospodarczego, który nastąpił po I wojnie światowej. Wolontariusze w Sendai wskrzesili zapomnianą już tradycję i ustanowili obchody festiwalu na dni od 6 do 8 sierpnia.
Podczas II wojny światowej święto nie mogło być obchodzone, tak więc w latach 1943-1945 w mieście prawie nie było świątecznych stoisk. Pierwszy większy festiwal odbył się w 1946 roku i liczył 52 stoiska. W 1947 roku, gdy cesarz Shōwa odwiedził miasto podczas Tanabaty, wystawiono 5 000 świątecznych stoisk. Święto stało się jednym z trzech największych letnich festiwali w regionie Tōhoku, jak i główną atrakcją turystyczną. Obecnie w program festiwalu wchodzi również pokaz sztucznych ogni, który odbywa się 5 sierpnia.
Podczas Tanabaty w Sendai tradycyjnie wystawia się 7 rodzajów dekoracji, które mają różne znaczenia.
Distance: 8,574 km
Travel time: 18 days
Super blog i oby tak dalej :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Bardz ładna kartka z Japonii :) w ogóle bardzo ciekawe to święto, podoba mi się. obce kultury zawsze są interesujące.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
To własnie lubie najbardziej w pocztowkach i prowadzeniu bloga - poszukiwanie informacji, ciągła nauka o nowych zakątkach, tradycjach i kulturach.
OdpowiedzUsuńPiękna pocztówka, znów zazdroszczę! :)
OdpowiedzUsuń